ZNAJDŹ W PROGRAMIE




Camille Claudel, 1915 | Camille Claudel, 1915 – reż. Bruno Dumont, 2013

data: 31/07/2013 godzina: 17:15 miejsce: Energetyczne Kino PGE program filmowy: świat pod namiotem program filmowy: plebiscyt publiczności program artystyczny: filmy

FR | 2013 | 95 min.
reż|dir Bruno Dumont prod|pro Rachid Bouchareb, Jean Bréhat, Muriel Merlin scen|wr Bruno Dumont zdj|ph Guillaume Deffontaines muz|mus  mon|ed Basile Belkhiri, Bruno Dumont ob|cast Juliette Binoche, Jean-Luc Vincent, Robert Leroy, Emmanuel Kauffman, Marion Keller, Armelle Leroy-Rolland dys|dis Gutek Film

Camille Claudel była rzeźbiarką i kochanką Auguste’a Rodina. Po odejściu od artysty i wieloletnich perypetiach, wylądowała w końcu w szpitalu psychiatrycznym, gdzie została do końca życia. Dumonta interesuje tylko ów rok 1915, tylko wycinek życia kobiety ponoć zdolniejszej od samego Rodina (większość swoich prac zniszczyła). Reżyser proponuje medytację nad osamotnieniem nadwrażliwej bohaterki, granej przez Juliette Binoche. Zaufanie reżysera do aktorki jest tak duże, że pozwala jej na kilkuminutowe monologi uchwycone w statycznych ujęciach.

Wizualna uroda „Camille Claudel, 1915” ma uwodzicielską siłę. Dumont kręci na taśmie 35 mm (decyzja coraz rzadsza w kinie). Intensywność scen zawiera się również w intensywności kolorów oddanych przez celuloidowy zapis. Można wyczuć lekką archaizację, jakby do filmu przedostało się trochę chropowatości z czasów I wojny światowej. Dramat Dumonta opiera się opisowi, ale zachęca do smakowania faktury. Jakbyśmy obcowali z rzeźbą pochodzącą z pierwszych dekad XX wieku.

Nagrody
2013 MFF w Berlinie – Nominacja do Złotego Niedźwiedzia

Bruno Dumont (1958)
Francuski reżyser. Przygotowywał się do pracy artysty, wykładając filozofię i kręcąc filmy reklamowe. Kino miało być dla niego ucieczką od spętanego logiką myślenia, językiem, który pozwoli mu wyrazić rządzące światem sprzeczności. Pierwsze spotkanie z tym medium było jak najbardziej udane: debiutanckie „Życie Jezusa” otrzymało nagrodę im. Jeana Vigo i Złotą Kamerę. Potem powstały m.in. „Ludzkość”, „Hadewijch” i „Poza szatanem”. W kolejnych filmach Dumont starał się tworzyć „świeckie kino religijne”, czyli takie, które konfrontowałoby dogmaty z namacalną rzeczywistością. Równocześnie uznaje się go za spadkobiercę Roberta Bressona i współtwórcę nurtu zwanego „nową francuską ekstremą”.

Filmografia
2013 – Camille Claudel, 1915
2011 – Poza szatanem|Hors Satan|Outside Satan
2009 – Hadewijch
2006 – Flandria|Flandres
2003 – Twentynine Palms
1999 – Ludzkość|L’humanité|Humanity
1997 – Życie Jezusa|La vie de Jésus|The Life of Jesus

 

camille-claudel1